GREASE
Muzyka, słowa piosenek i libretto: Jim Jacobs i Warren Casey
Dodatkowe piosenki m.in. Barry Gibb, John Farrar
Premiery:
Broadway: 7 czerwca 1972
West End: 26 czerwca 1973
TM ROMA: 5 stycznia 2002
Historia międzynarodowego sukcesu tego musicalu składa się z kilku rozdziałów. Po pierwsze, jego główny twórca – Jim Jacobs – od najmłodszych lat był zafascynowany rock’n’rollem. Sam też nauczył się grać na gitarze. Po drugie, uczęszczał w Chicago do szkoły średniej, która stała się pierwowzorem jego opowieści o nastolatkach w musicalu GREASE. Swój rock’n’rollowy musical zaprezentował najpierw w Chicago właśnie, w klubie bluesowym zlokalizowanym w zajezdni tramwajowej. Zauważony przez nowojorskich producentów przeniósł przedstawienie na Manhattan, początkowo off-Broadway (debiut 14 lutego 1972), aby wreszcie podbić stolicę musicalu w wielkim stylu: w dniu zdjęcia z afisza w 1980 roku GREASE ustanowiło rekord w historii Broadwayu liczbą 3388 przedstawień (i dopiero kilka lat później oddało prowadzenie musicalowi A CHORUS LINE). A to był dopiero początek. Musical zaprezentowano w Londynie (1973), sfilmowano (1978) i rozpoczął się pochód GREASE przez sceny teatralne całego świata – zawodowe i amatorskie.
Musical przechodził wiele przeobrażeń. Jego pierwotna wersja była surowa, a język, jakim posługiwali się nastolatkowie, zbyt „realistyczny” dla musicalowej publiczności. Na każdym kolejnym etapie GREASE było wić nieco łagodzone, ciągłym zmianom ulegał także zestaw piosenek wykonywanych w musicalu. Najbardziej potrząsnął wersją sceniczną sukces filmu. Powstało kilka premierowych piosenek, których nie było w musicalu i to one stały się największymi hitami: „Grease” (napisał ją Barry Gibb z grupy The Bee Gees), „You’re the One That I Want” (obie piosenki zdobyły szczyt amerykańskiej listy przebojów) oraz „Hoplessly Devoted to You” (#3, ale z nominacją do Oscara). Jeszcze większy sukces odniosły single z sountracku w Wielkiej Brytanii. Sam soundtrack w USA strącił ze szczytu album „Some Girls” zespołu The Rolling Stones, zaś w Wielkiej Brytanii okupował szczyt listy przez trzynaście nieprzerwanych tygodni. Duet „You’re the One That I Want” z wersji filmowej (w niezapomnianym wykonaniu Johna Travolty i Olivii Newton-John) nadal zajmuje imponującą piątą pozycję w rankingu rekordowej sprzedaży singli wszech czasów w Wielkiej Brytanii. Nic dziwnego, że tak udane piosenki były sukcesywnie włączane do wersji scenicznych musicalu. Tym bardziej, że GREASE wielokrotnie powracało na sceny Broadwayu i West Endu (m.in. w latach 1993, 1994 i 2007).
Siła musicalu GREASE, poza uniwersalną młodzieżową tematyką, z którą nietrudno utożsamić się kolejnym pokoleniom widzów, polega na udanym odtworzeniu epoki lat 50. w Stanach Zjednoczonych. A był to czas przełomu obyczajowego, emancypacji młodzieży jako osobnej grupy społecznej, a przede wszystkim narodzin rock’n’rolla. Powrót do tych czasów wywołuje zwykle miłą nostalgię, ale w GREASE nostalgii towarzyszy taka dawka energii, że musical ten nigdy nie będzie trącić myszką.
Wybrane utwory: „Letnia noc” (Summer Nights), „Magnetyczne fale” (You’re the One That I Want”), „Śliska Błyskawica” (Greased Lightnin’)